yemekler sofraya konmuş. toplanıp birlikte yemeğe başlanacak an. fakat gerçekten zaman durmuş, masaya yukarıdan bakarken kenarda ayakta dikilen kendini görüyorsun.…
uykusu değildi gözlerini kapatan. gözleri değildi idraki sağlayan. başından ayak parmağına hücrelerini dinledi. bir sonucun içinde gübre gibi görülüyordu. oysa…