neden kılıçdaroğluna kızıyorum kızıyoruz hatta öfkeleniyoruz ve dilimizin ayarı kaçıyor? aslında çok basit anlatmak ama bir çocuğa anlatır gibi anlatmakta fayda var.
kılıçdaroğluna kızıyoruz çünkü oğana ve inceye de kızmıştık. kılıçdaroğluna kızıyoruz çünkü bahçeliye de kızıyoruz ve öfkeleniyoruz. ona yapılanlara da kızmıştık çünkü. çünkü hakikat çok ağır, hak yerini bulmuyor nefes alamıyoruz.
kızıyoruz, dilimizin ayarı kaçıyor çünkü hergün adalet bakanı “hukuk devletiyiz” derken bile hukuksuzca birileri içeri atılıyor.
adam arabama çarpıp gidiyor mobese kamerası atında savcılığa gidiyorum “yapmadım” dediği için hiç bir şey olmuyor en sıradan en basit gündelik örnekle.
kızıyoruz, öfkeleniyoruz çünkü samet özgül, minguzi vb… sokak ortasında cinayet işleyen şebekeler sardı her tarafı ve hiç kimsenin can güvenliği yok.
tren “kazalarında”, “deprem” enkazında canlarımız yitip gitti hesap veren yok. kızlarımız öldürüldü, çocuklarımız öldürüldü suçlular yok ya da caydırıcı cezalar yok.
nasıl kızmayalım daha küçücük bebekler hastanelerde öldürüldü.
geçim derdi can derdi bir birine karıştı. aç kalırsak mı yaşarız, sesimiz çıkmazsa mı bilemiyoruz?
elbette kızacağız, elbette öfkeleneceğiz. en kutsal değerleri kullanıp arazi olunuyorsa, suya götürüp susuz getirenlere kızacağız da öfkeleneceğiz de. hakikat ve kızma hakkımız engellenemez!
vatan, bayrak, din, millet, cumhuriyet, atatürk, emek, şeref ne kadar kutsal varsa kirletilmiş ağızlarınızdan bıktık çünkü.
“hukuk devleti”nde yasalar, organlar, kurullar, kurallar bellidir. yaşam hakkımız için, seçme hakkımız için kızıyoruz, öfkeleniyoruz. bir öğretmen, bir savcı, bir doktor, bir vali, bir memur, bir din görevlisi açık açık siyaset yapacak ama başka birisi soru sorduğunda linçlenecek, işinden edilecek, sürülecek sorumlusuna kızmayacağız öyle mi? seçilmiş milletvekilleri içeri de, seçilmiş belediye başkanları içeride. anayasanın maddeleri görmezden gelinirken kızmayacağız değil mi? tüm bunları yaşatanlara, sebep olanlara susup oturacağız değil mi?
gazoz kapağına, sigara izmaritine fit olan halk kızıyorsa, öfkeleniyorsa haksız değildir. düşünün çıta falan kalmamış ölçek için.
koltuk, menfaat, bireysel ikbal artık derdimiz değil. kim ki atatürk diyorsa cumhuriyeti demokrasiyi bilmelidir, vatan bayrak diyorsa bağımsızlığı hatırlamalıdır, emek diyorsa alın terini çoğunluğu görmelidir. ve bu halk ya da millet denilen çoğunluğun derdini, dilini görmezden gelenle işimiz yok.
siyaset bir satranç oyunudur kimi zaman. kimi zaman taktik işidir. ama görünen köy kılavuz istemiyor ülkemde siyaset için. sokakta can güvenliğimiz için hukuk lazım. geleceğimizi kurmak için hukuk lazım. yöneteni seçebilmek için hukuk lazım. hukuk da demokratik devletlerde olur.
demokratik hukuk devleti önünde kim engelse kızacağız, öfkeleneceğiz. ağzımızın ayarı da kaçabilir o da can derdimizdendir böyle biline. mesele hiç kimse değil mesele olmak ya da olmamak.
