21. yüzyılı araştırma komisyonu asya direktörü araştırmalarına gecikmeden başlamıştı. ilk iş hologram ekranı açtı. anadolu ve ortadoğuyu ekrana istedi. yüzyıl başından başlayacaktı incelemelere. ortadoğuyu istemesinin sebebi dünyayı ilgilendiren, ateşe veren ya da bahane edilen olayların kesişim yerinin olmasıydı.
ekrana onlarca görüntü geldi üst üste. hepsini ayırdı görünür hale getirmeye çalıştı önce. sonra başlıklara bakarak taramalar, gruplamalar yapmaya başladı. bi çok israil karşıtı olan absürd olaylar vardı. kola dökenler, kafe basanlar vb. aynı ya da benzer insanları sonra başka bir kafe markası reklamında gördü. basılan kafelerin sahiplerinin de aslında kardeş denilecek saftan oldukları görünüyordu. bir anlam vermedi ilk gördüklerine.
sonrasında tarım ürünlerinin kıtlık haberlerini gördü. maden şirketlerinin bıraktığı ekolojik yıkım olaylarını farketti bunların arasında. tarihler yakındı. bu ikisi arasında ilgi var mı diye merak edince bağlantılı olayları görmek için bir arama daha yaptı. her türlü tarımsal üretimin yapıldığı yerlerde açılan maden sahalarını gördü. deprem bölgesinde yapılan nükleer santrali gördü. bunlara ait hakla ilişkiler çalışmalarını inceledi. kıyıda köşede bir kaç da aleyhte yapılan çalışmalar gözüne çarptı. onlara baktı hızlıca. suyun hızla tüketildiği, tarımın yok edileceği, nükleerin zararlarının anlatıldığı bilgileri okudu. ama bu gibi haberlerin itibarsızlaştırma yapılarak linçlendiği yayın organları bunlardan daha fazlaydı. hainlikten, teröre kadar uzanan kışkırtıcı yok edici dili çok saldırgan buldu.
aynı tarihlere denk gelen olaylar sıralanırken dönemin diğer başlıkları da yan pencerelerde görünüyordu. sokak ortasında öldürülen araştırmacıyı katleden kişi kahramanca pozlar verirken görüntüleniyordu. yaptıkları usulsüzlük, dolandırıcılıktan tutuklananlar inanç ve vatan cümleleriyle masum olduklarını, iyi insan olduklarını anlatıyorlardı. işin diğer ilginç tarafı ise yerçekimi kadar, iki kere iki kadar net olan olaylar da bile insanların hep haklı olduklarını savundukları bir dönemdi araştırdığı dönem. spor karşılaşması sonucu kendi milletini üstün gören diğerlerini aşağılayan, katleden simgeleri yapan bir sporcu baş tacı ediliyordu. oysa tam da o dönemde onlarca insan maden işletmesinde göcük altında kalmıştı, depremde yüzlerce can ölmüştü. ama o kahramanın ya da gibi kahramanların hiç bu durumda varlıkları yoktu. her yapılan yaptırılan bölünmeyi arttırıyor, düşmanlığı kışkırtıyordu. kimsenin askeri olmak istemeyen savaştan kaçanlar gittikleri ülkelerde ucuz iş görenler oluyordu. ya savaşta ölünecekti hemen ya da eziyet hanelerinde çalışarak gün gün ölünecekti efendiler için.
insanlar ortaçağı yaşıyormuş diye düşündü 21. yy için. hala ortaçağ önermesi önemliydi bu yüzyıl içinde. ama akılcılık vurgusu yoktu. çünkü bilim ve akılcılığın kurtarıcı olacağı düşüncesi 20. yüzyılın en büyük yanılgısıydı ve bu yanılgı sonrasında çok kötü deneyimlerle ortaya çıktı.
bir nefes aldı. sandalyesine oturdu. iyice arkasına yaslandı. hologram ekrana baktı. ellerini başının arkasında kenetlemiş, başını avuçlarına yaslamıştı. kim dedi? sonra sesli sordu bu şirketlerin sahiplerini kim? ekrana döküldü hepsi. haber kaynaklarının sahiplerini sordu? onlarda ekrana döküldü. yöneticiler kimlerdi? sorusunu sordu. sorular arkaya geldikçe yanıtlar ekranda hızlıca görünüyordu. bağlantılarını araştır ve şema olarak ver dedi bu kez.
hasta eden de onlardı, iyileştiren de. huzur satan da onlardı, savaştıran da. herkes haklıydı, herkes kahraman. onları bilen yoktu kahramanlık türküleri o kadar gür söyleniyordu ki görünmez oluyorlardı. her sivrisinek diğerine fazla geliyordu ama bataklık kurumak üzeriydi.
hepsi bir yerde toplanıyordu. dünya konsorsiyumunun ilk kurucu kurulu görünüyordu. bundan sonrası zaten bildik gelişmelerdi uzun yıllar boyunca. insanlığın çıkış aradığı son insanların çırpınışlarına kadar.
