ekolojik okur yazarlık ya da kıyısından köşesinden ekolojik sorunlarla bilgi sahibi olanlar bilir ki ayak izi diye bir şey var. bu ekolojik ayak izinin hesabında ise oluşturulan atıklar hesap edilir. yani yaşamı sürdürürken ne kadar çok çevre kirliliğine “destek” olunuyor.
karbon ayak izinden hareketle baktığımızda atık oluşturmamak için tek kullanımlık malzemelerden uzaklaşmak gerektiğini anlarız. kağıt mendiller, plastik tabaklar, pipet, poşet, ambalaj….zamanında modernlik simgesi olan kağıt havlu, kağıt mendil vb eşyaların gereksiz olduğuna tanık oluyoruz. bireysel olarak ekolojik denge için retro bir tercih yapmak gerekiyor demek ki. hatta retroyu modadan, mobilyadan önce tüketimde hayatın parçası yapmak gerekiyor …
çocukluğumdan hatırlarım hepimizin cebinde mendil (kağıt değil) bulunmak zorundaydı. temizliğimiz için elbette. pazara pazar çantasıyla gidilirdi. kırsalda büyümüş birisi olarak evin gıda atıklarının ise hayvanlara yem olduğunu hiç unutmam. bugüne baktığımızda ise o kadar çok tek kullanımlık malzeme, eşya kullanıyoruz ki. çoğunluğu ise gıda ile ilgili. ıslak mendilinden ambalaj içinde ambalajlı bisküvilere kadar.
sonuç olarak bireysel geri dönüş yapmak gerekirken asıl ekolojik tehditlerin ise dünyayı yöneten şirketlerden geldiğinin de altını çizmek gerekir.
